We houden niet meer van elkaar, het gevoel is weg!!

Helaas ook onder christenen neemt het aantal echtscheidingen toe, dit ondanks dat iedereen die de Bijbel leest kan weten dat God de echtscheiding haat. De Bijbel geeft grond voor echtscheiding als er sprake is van overspel, zonder berouw van de schuldige partij en zonder oprecht verlangen om het vertrouwen weer te herstellen. (zie http://www.christelijk-huwelijk.nl/) Wanneer er dus sprake is van ernstige en blijvende nalatigheid binnen een huwelijk.

Maar is hier altijd sprake van bij scheidingen van christen huwelijken?
Helaas zie je een toename van echtscheidingen, waar heel andere dingen een rol spelen. Heel vaak heeft men bij het aanvragen van een echtscheiding geen beweegredenen die beslist spreken van een onoplosbare situatie? Kennelijk is het toch mogelijk dat mensen, die toegewijd lijken aan God en aan elkaar, zwichten voor verleidingen, waar ook mensen in de wereld die zonder God leven, aan toegeven. "We houden niet meer van elkaar", was toch ondenkbaar toen je samen in de trouwdienst voor het aangezicht van de levende God, de beloften uit sprak. Toen hadden we elkaar trouw beloofd: tot de dood ons scheidde en in voor en tegenspoed, in goede en slechte dagen, bij ziekte en gezondheid. "Ik wil nu voor mijzelf leven" is toch juist een gedachte die daar lijnrecht tegenover staat.

Het houden van zo’n belofte komt ons zeker niet zomaar aanwaaien. Daar merken we niets van als we net verliefd zijn en alles nog door een roze bril bekijken. Dan willen we geen kwaad van de ander zien en alles wat negatief lijkt, poetsen we direct weg of zoals men wel zegt ‘bedekken we met de mantel der liefde’. Maar het wordt meestal heel anders als we langer met elkaar leven. Dan ‘kan het zijn’ dat het ons wel moeilijker valt om de belofte van trouw, die we elkaar deden op de huwelijksdag, te houden. Maar we hebben elkaar geen trouw beloofd alleen maar voor de makkelijke dagen van ons leven. Dan was dat niet eens nodig geweest, maar veel meer voor de moeilijke dagen, daarom heeft God ingesteld dat we elkaar trouw beloven voor Zijn aangezicht en te midden van de gemeente.

De wet van het gevoel
Heel veel echtscheiding (ook onder christenen) vinden plaats met als argument: "het voelt gewoon goed om weg te gaan", of “we missen de klik om bij elkaar te blijven”, of “we hebben niets meer samen”. Men ziet dit dan als een redelijk argument of er nu een ander in het spel is of niet.

Nog erger wordt het als er wel een ander in het spel is. Sommigen proberen hun zonde goed te praten. Men zegt "ik kon er niets aan doen, het is mij overkomen, ik werd plotseling verliefd op een ander" en ik kon het gevoel niet tegenhouden. Maar het is een grote leugen dat men er niets aan kan doen. Nee, men maakt bewust de verkeerde keus, daarom "er is geen excuus voor overspel". Sterker nog: Toegeven aan alles wat maar in ons vlees opkomt, leidt absoluut naar de eeuwige dood.

Het blijkt dat veel echtscheidingen gebaseerd zijn op gevoel. Om deze reden spreekt de Bijbel dat we verplicht zijn in het huwelijk, om elkaar lief te hebben. (Lees Efeze 5:28). Men kan zich gemakkelijk afvragen wat de Bijbel hiermee bedoeld, want een mens kan moeilijk verplicht iemand liefhebben. Maar daar gaat het helemaal niet om. Wat de Bijbel bedoeld dat we ons niet door onze gevoelens alleen moeten laten leiden bij het liefhebben van de ander. Onze gevoelens kunnen ons gemakkelijk bedriegen en kunnen van dag tot dag verschillen. Nee, in het huwelijk hebben we ook nog een heilige plicht om de ander liefhebben, met ander woorden, als het gevoel ons een moment in de steek laat, hebben we nog geen argument om de ander dan maar te verlaten, want liefhebben is ook nog een keus.

Het is een enorme misleiding waar vele gehuwden mee geconfronteerd worden. Niets meer te ‘voelen’ voor de ander, kan zelfs in de ogen van sommige mensen, schuldgevoelens en schaamte weg redeneren, zelfs al kwetst het de meest dierbaren in de directe omgeving. De belofte "tot de dood ons scheidt" verandert in "tot wanneer mijn liefde faalt". De kracht van dat gevoel wordt zo sterk dat het blijkbaar zijn weg vindt ondanks de enorme schadelijke consequenties bijvoorbeeld voor de kinderen. De gevoelens worden op de hoogste plaats gezet. Dat gevoel, of het nu om het gemak, genot, of "het eigen ik" gaat, het komt in de Bijbel keer op keer terug onder de noemer van afgoderij.

De bekering
Echtparen dienen zich bewust te zijn en blijven, dat alleen wanneer Jezus Christus in het hart van hun huwelijk de hoogste plaats inneemt, dat er een garantie is om weerstand te bieden tegen deze afgoderij. Er dient daarom een bekering tot God plaats te vinden. Na die bekering is het goed te werken aan herstel van de relatie. Hoe hebben we elkaar verwond? Hoe kunnen we elkaar vergeven? Wat kunnen we in de toekomst voorkomen en hoe dan... ?
Er moet weer gewerkt worden aan de relatie en dat vraagt tijd en energie, maar het kan wel.

Mail ons gerust als u vragen heeft of advies nodig heeft, we willen u graag helpen: KLIK HIER

U kunt hier gratis een volledige studie over dit onderwerp downloaden. KLIK HIER

Er is geen excuus voor overspel (2)

Hoe verder na overspel? Wat zegt de Bijbel over wat er moet gebeuren nadat dit heeft plaatsgevonden?

De meeste echtscheidingen zijn het gevolg van overspel (zie http://www.christelijk-huwelijk.nl/) . Het huwelijk komt natuurlijk onder grote druk te staan, de echtelijke eenheid is verbroken. Daarmee bedoel ik, de exclusiviteit van de huwelijksrelatie, 'dit hebben wij alleen met elkaar', is aangetast. En juist die exclusiviteit is nodig voor intimiteit. Toch is het niet zo dat overspel per definitie het einde van de huwelijksrelatie hoeft te zijn. Er heeft een vreselijke ramp plaats in het huwelijk, het gebouw van het huwelijk staat op zijn grondvesten te schudden, maar het is mogelijk dat de ravage wordt opgeruimd en het gebouw wordt hersteld. Omdat iedere situatie uniek is en ook iedere huwelijksrelatie uniek is vind ik het moeilijk om hier in algemene zin over te schrijven. Toch meen ik dat de volgende principes in iedere situatie waarin men probeert het huwelijk te redden, van belang zijn.

1. Degene die overspel heeft gepleegd moet oprecht berouw hebben over wat er is gebeurd, de overspelige relatie opgeven en er voor kiezen om die ander nooit meer te zien of te spreken en geen enkel contact met hem of haar meer te onderhouden. Wees daar radicaal in.
2. Er moet een krachtdadige en overtuigde beslissing zijn om terug te keren naar de eigen vrouw of man, of nog beter gezegd, de wettige man of vrouw (zie http://www.christelijk-huwelijk.nl/) . Het is belangrijk dat er oprecht vergeving gevraagd wordt aan degene die bedrogen is.
3. De man of vrouw die de fout in is gegaan moet laten zien dat hij of zij er duidelijk voor kiest om zich weer toe te wijden aan de huwelijkspartner. Ook al gaat dat tegen gevoelens in. Wij zijn niet gemaakt om een speelbal te zijn van onze gevoelens. Soms moet je kiezen voor wat juist is, ook al voel je er op dat moment nog niet, om zodoende wel weer gevoel te krijgen voor datgene waar je voor kiest.

Wanneer de overspelige partner niet bereid is om te stoppen met zondigen en blijft houden van een ander (ook dat is een keuze) dan wordt het een onhoudbare situatie. Jezus maakt een duidelijke uitzondering wanneer hij spreekt over het blijvende karakter van het huwelijk. Hij zegt dat in geval van 'ontucht' of 'hoererij' (dat wil zeggen voortdurende immoraliteit) de onschuldige partij geen echtbreuk pleegt wanneer hij of zij de overspelige partner wegzendt of verlaat (Matt. 5:32; 19:9). Wanneer overspel blijft plaatsvinden is het kwaad dat binnen het huwelijk plaatsvindt erger dan het kwaad van de echtscheiding. De onschuldige partij is dan vrij om te scheiden en eventueel later te hertrouwen.

Maar stel dat er wel een oprechte terugkeer is tot de eigen man of vrouw. Dan is er nog een lange weg te gaan. Vaak is het zo dat de dader dan de hele kwestie snel wil afronden en verder wil leven als vroeger. Maar zo makkelijk gaat dat niet. Degene die het is aangedaan begint dan pas vaak met het verwerken en heeft heel veel tijd nodig om het uiteindelijk (misschien) te kunnen vergeven en weer te kunnen gaan vertrouwen. De dader moet daar respect voor hebben en de ander daar ruim de tijd en de ruimte voor geven. De pijn die is aangedaan is bijna met geen pen te beschrijven en voor die emoties moet ruimte zijn, om die beleven en te uiten en te verwoorden. De levensader van iedere huwelijksrelatie is de communicatie met elkaar. Waarschijnlijk is het mis gegaan nadat de communicatiekanalen binnen het huwelijk waren dichtgeslibd. Daarom moet er tijd vrij gemaakt worden voor echte communicatie. En de beslissing moet genomen worden om daar hard aan te werken en er moeite voor te gaan doen om dat weer te leren. Dat betekent ook dat zowel man als vrouw leren om open te zijn over wat er diep van binnen speelt, met name over wat voor gevoelens er aanwezig zijn. Daarmee bedoel ik dat het niet zondig is om boosheid of verdriet of angst te voelen. Ook die emoties mogen er zijn, die moeten niet ontkend worden, weggestopt worden of veroordeeld worden. Wanneer man en vrouw leren om bij hun eigen gevoelens te komen, die door te hebben en er open over te worden, ontstaan er kansen om elkaar echt te ontmoeten, ook op het emotionele vlak. Dan leer je elkaar kennen en ga je elkaar begrijpen. Het is mogelijk om dertig jaar getrouwd te zijn en elkaar toch nog niet te begrijpen. Dat komt omdat man en vrouw dan niet hebben geleerd om open en eerlijk te zijn over wat er nou werkelijk in hen omgaat. Maar je bent nooit te oud om te leren. Juist het leren blootgeven van de gevoelens, laten zien wie jij werkelijk bent, en dat brengt weer intimiteit. Het is een kunst om te gaan begrijpen in hoe je overkomt bij anderen, en hoe je werkelijk diep van binnen bent. Daar is vaak een verschil tussen. In het huwelijk is het bedoeling de maskers af te kunnen zetten en het hart voor elkaar te openen. Als er één ding nodig is voor herstel van de huwelijksrelatie na overspel, dan is het wel dit.

Mail ons gerust als u vragen heeft of advies nodig heeft, we willen u graag helpen: KLIK HIER

U kunt hier gratis een volledige studie over dit onderwerp downloaden. KLIK HIER

Er is geen excuus voor overspel (1)

Overspel is één van de ergste vormen van onrecht die er bestaat. In het huwelijk geeft je vertrouwen aan de ander op een exclusieve manier. Je geeft 'jezelf' aan de ander zoals je dat aan niemand anders doet. Als je getrouwd bent is je man of vrouw op God na, de belangrijkste mens in je leven geworden. Voor wie je alles wil doen en van wie je ook het meest liefde en geborgenheid verwacht. Als die persoon waar je zoveel vetrouwen aan hebt gegeven, zich dan van je afkeert en je bedriegt met een ander, is de pijn bijna niet te beschrijven. Iemand heeft eens gezegd dat het moeilijker is om je man of vrouw aan het leven te verliezen dan aan de dood, omdat het laatste je overkomt, terwijl het eerste je door iemand wordt aangedaan. Overspel is een grote misdaad die in de Bijbel van begin tot eind wordt veroordeeld.

Sommigen proberen hun zonde goed te praten. Men zegt "ik kon er niets aan doen, het is mij overkomen, ik werd plotseling verliefd op een ander". Maar het is een grote leugen dat men er niets aan kan doen. Nee, men maakt bewust de verkeerde keus, daarom "er is geen excuus voor overspel". Sterker nog: Toegeven aan alles wat maar in ons vlees opkomt, leidt absoluut naar de eeuwige dood.

Overspel is, een kort moment van schijngenot, welke een heel leven en een hele bediening kan ruïneren. Spreuken zegt dat het pad van de lichtzinnige vrouw (of man) leidt tot het graf. Het lijkt aantrekkelijk en kan verleidelijk zijn: haar lippen zijn glad, ze spreekt vleiende woorden, ze ziet er mooi uit en het is spannend om met iemand anders in aanraking te komen. Maar uiteindelijk is haar verlokking zo bitter als gif en zo scherp als een tweesnijdend zwaard. (Spr. 5)

Wat zijn gevolgen van overspel?
1. In eerste plaats wordt de relatie met God verstoort. David bad, nadat hij in de zonde van overspel was gevallen met Bathseba "Tegen U, U alleen heb ik gezondigd". (Ps. 51:4). Je beledigt God alsof zijn verlossingwerk aan uw leven niets betekent, Hij heeft ons immers wederomgeboren doen worden en daarom verwacht Hij ook de vrucht daarvan in ons leven. Maar in plaats daarvan brengen we stinkende vruchten voort. Het zet ook de deur wijd open voor onreine demonen, tenminste als we ons niet snel van deze weg bekeren.
2. In de tweede plaats haalt u als Christen de naam van God door het slijk, de duivel lacht en de wereld om u heen lacht. Als kind van God draag je Zijn naam en als je dan zondigt dan is dat niet tot eer van Hem. Nathan zei tegen David: "Door deze daad heb je de vijanden van de Heer doen lasteren".
3.Ten derde bega je een verschrikkelijke zonde tegen je eigen vrouw of man. Je verwerpt degene die je beloofd hebt je te blijven liefhebben, eren en beschermen zolang je beiden leeft. Het is een vorm van verraad en het huwelijksverbond wordt verbroken.
4.Ten vierde beschadig je je kinderen. Nu kunnen de kinderen zich niet meer koesteren in de liefde die pappa en mamma voor elkaar hebben. Je verliest je geloofwaardigheid en het vertrouwen van je kinderen, je bent niet langer een voorbeeld en het gezag dat je over je kinderen hebt wordt aangetast. Hoe kan een dochter van een overspelige vader nog met respect en eerbied opzien naar haar vader? Juist dat hebben kinderen zo nodig, dat ze naar hun ouders kunnen opzien.
5. Ten vijfde zullen heel wat andere relaties die je hebt onder druk komen staan, die met je ouders, met je verdere familie, vrienden, mede-christenen die jou ook minder zullen kunnen respecteren en vertrouwen. Om nog maar te zwijgen van de schade die je je gemeente aandoet. Niemand van ons leeft op zichzelf.
6. Ten zesde is het een overtreding tegen degene met wie het is geschiedt. Hiermee breng je schande en vele moeilijkheden in het leven van de ander, en ook in het leven van de man of vrouw van de ander, de kinderen en alle andere familie en vrienden van de ander. Het leidt ook vaak tot psychische en emotionele wanorde en nervositeit: hoe zal je ooit jezelf weer kunnen vergeven en gelukkig kunnen worden? Overspel is gewoon een groot drama.

Zelfs niet-christenen zijn het er over het algemeen over eens dat overspel verkeerd is. En toch laten velen het in films en in boeken en door andere media voortdurend over zich heenkomen, alsof het normaal is. Het gevolg is dat velen, ondanks dat ze het veroordelen, er toch in vallen. Daarom zegt de Bijbel: Blijf er ver vandaan! Blijf weg van de bron van verleiding. Onderhoudt niet langer contact met degene die je verleidt of datgene dat jou verleidt. Waak over je kijken en je denken, 'begeer haar schoonheid niet in je hart'. Geef je geest en je hart aan de Heer, en niet aan de immoraliteit. Doodt de begeerte. En: weest toegewijd aan je eigen man of vrouw, als je die hebt. Laat hem of haar de bron van je vreugde zijn. Uit eerbied voor God ben je toegewijd aan elkaar in het huwelijk. "Dat liefde en trouw u niet verlaten, bindt ze om uw hals, schrijf ze op de tafel van uw hart. Dan zult u genegenheid en goedkeuring verwerven in de ogen van God en mensen." (Spr.3:3,4) Je eerbaarheid en reputatie en de ogen van God en mensen is van meer waarde dan al het genot van de hele wereld.
Mail ons gerust als u vragen heeft of advies nodig heeft, we willen u graag helpen: KLIK HIER

U kunt hier gratis een volledige studie over dit onderwerp downloaden. KLIK HIER

Pornoverslaving: hoe kom je er af?

.

Seks, porno, erotiek. Woorden die tegenwoordig alle aandacht trekken. Veel mensen kunnen er niet zonder. Maar als je er aan verslaafd bent, wat dan?

Het is een feit, waar vroeger nog met rode oortjes en beschaamde toon slechts fluisterend en indirect benoemd werd, spat tegenwoordig ongekuist van de tv. Om nog maar niet te spreken van wat er allemaal in bladen, seksshops en pornosites wordt aangeboden. Blijkbaar komt er een omvangrijke relax- en verwenindustrie aan te pas om de moderne mens in zijn of haar seksuele behoeftes te voorzien...

In feite heeft alles te maken met de zonden waar we mee besmet zijn geraakt. De Bijbel heeft het over “begeerte” van ons vlees en “begeerte” van onze ogen (1 Joh.2:16), zondige begeerte wel te verstaan. Zonder de hulp van de Heer Jezus, is het niet eenvoudig om in onze 'geseksualiseerde' wereld het hoofd koel te houden. Het zal niemand verbazen dat veel mensen bezwijken te midden van de overmaat aan erotische prikkels. Als je eenmaal hebt toegegeven aan de verleidingen kom je niet zelden op glijdende helling van elkaar overtreffende perversiteiten.

Wij moeten verlost worden van deze zondige begeerte en dit kan alleen door de wedergeboorte. Wedergeboorte betekent dat God ons een nieuw leven geeft. Onze oude zondige natuur sterft langzaam af en de nieuwe natuur die God ons alleen kan geven, groeit in ons.

Bevrediging van seksuele behoeften kan verworden tot een obsessie die zowel je gedachten als je leven gaat beheersen. Je ziet mensen vooral als lustobject. Daarmee doe je niet alleen andere mensen maar ook jezelf tekort. Seksverslaving gaat bijna altijd ten koste van je relaties omdat je niet meer echt open en eerlijk kunt zijn. Vaak ga je dingen stiekem doen omdat je niet wilt dat andere mensen weten van jouw seksuele uitspattingen waardoor je een soort dubbelleven gaat leiden. Meestal durft met het aan niemand te vertellen omdat men bang is voor wat de mensen er wel niet van zullen denken.

Wij moeten verlost worden van deze zondige begeerte en dit kan alleen door de verlossende kracht van God. Laat mij u advies geven, als u met dit probleem worstelt.


Hoe kom je er van af ?
1. Wees eerlijk, God kan ons niet helpen als we ons verschuilen. Het is beslist een worsteling, maar toch is het de beste weg om open kaart te spelen en alles eerlijk op te biechten, te beginnen natuurlijk aan de Heer en daarna aan degene die het dichtst bij ons staan, b.v. je vrouw. Wees echt, niet leugenachtig, want op die manier kan God ons niet helpen. De Bijbel zegt “de waarheid zal u vrijmaken”(Joh.8:32)

2. Belijd uw zonden oprecht aan de Heer. Laten we beseffen dat deze zonden ons steeds verder van God af brengt en dit is niet wat we willen. Belijden betekent erkennen dat we zondig zijn, zonder er om heen te draaien of op andere manieren onze fouten goed praten.(1 Joh.1:9)

3. Breek ook met alles wat tot die zonden kan leiden (Mat.18:8). Bijvoorbeeld:

a. Zet een filter op uw computer zodat het onmogelijk is om (toevallig) porno op die manier te zien.
b. Doe alle bladen, boeken etc. de deur uit, die met deze zonden besmet zijn en dat zijn er heel wat.
c. Kijk geen TV op late uren, er is dan teveel onreine programma’s op de TV.
d. Kijk absoluut niet zomaar, maar overweeg iedere dag wat u wel en niet zult zien. Mocht blijken dat een programma toch verkeerd is, zet het af. Het is goed om dat van te voren met je gezinsleden af te spreken. Bij verschil van mening hierover is het beter helemaal niet te kijken.

4. Laat met u bidden door een geestelijk werker die vervult is met de Geest van Gods en inzicht heeft in deze dingen. Er zijn onreine demonen die ons aanvallen en zelfs kunnen binden, maar Jezus kan ons vrijmaken. (Joh.8:36)

Mail ons gerust als u vragen heeft of advies nodig heeft, we willen u graag helpen: KLIK HIER

U kunt hier gratis een volledige studie over dit onderwerp downloaden. KLIK HIER

‘Hoe kan ik als christen de ware partner vinden?’

.





Mail ons gerust als u vragen heeft of advies nodig heeft, we willen u graag helpen: klik hier

Het is in ons verankerd, we willen geluk en voor bijna een ieder van ons geldt ook we willen het samen met een partner. De meeste mensen associëren ‘alleen zijn’ met ongelukkig of in ieder geval niet kompleet. Dat hoeft natuurlijk niet altijd zo te zijn, maar in de meeste gevallen verlangen we toch wel iemand naast ons, hand in hand door het leven, op elkaar steunen in moeilijke momenten, iemand die door dik en dun aan je zijde gaat.

Maar hoe vind ik zo iemand?
God is geinteresseerd in ons en heeft ons lief. Daarom wil Hij ook betrokken zijn in de één van de belangrijke beslissingen van on leven, namelijk de keuze met wie wij ons leven zullen gaan delen.
Als christenen leven we momenteel in een wereld waarin mensen bij voorkeur leven naar hun emotie en gevoelens. Verliefdheid wordt vaak gezien als iets wat je overkomt en waar je vooral aan moet toegeven. Alleen, er is een groot verschil tussen verliefdheid en echte liefde. Je kunt vele malen verliefd worden in je leven, maar dat kan gemakkelijk weer over gaan en je kunt als christen niet aan alle verliefdheid toegeven, hoe moeilijk dat ook is. Verliefde mensen zijn vaak ongeduldig en reageren impulsief. Emotionele reacties winnen het dan van het gezond verstand en willen je dingen laten doen waar je later spijt van krijgt. Maar voor een christen gaat God gehoorzamen boven alles, zelfs al kost het moeite. Verliefd zijn op iemand die God niet wil dienen, hoe mooi het ook lijkt, gaat toch tegen Gods Woord in.
Luister naar wat de Bijbel zegt in 2 Kor.6:14: ‘Vormt geen ongelijk span met ongelovigen, want wat heeft gerechtigheid gemeen met wetteloosheid, of welke gemeenschap heeft het licht met de duisternis?’
Een dergelijke relaties zal altijd leiden toch teleurstellingen en verdriet en daarom dat God ons ervoor waarschuwt, want Hij houdt van ons en wil ons voor verdriet bewaren.

Echte liefde is veel meer dan verliefdheid, het is een geschenk van God. Je kunt van iemand intens houden en die liefde neemt alleen maar toe. Echte liefde houdt in dat je een ‘onvoorwaardelijke’ verbintenis aangaat met iemand die niet perfect is, maar waar je toch enorm veel van houdt. Deze echte liefde is een groot geschenk van God aan ons en komt helemaal tot zijn recht in een huwelijk. Wij zijn in staat om van elkaar te houden omdat Jezus eerst van ons hield.

Hoe kan ik, als kind van God, nu de juiste vinden in de massa mensen die om ons heen leven ? Het antwoord van de Bijbel is duidelijk (Spreuken.3:5,6 )
‘Vertrouw op de Here met uw ganse hart en steun op uw eigen inzicht niet.
Ken Hem in al uw wegen, dan zal Hij uw paden recht maken.’

Ik ben er zeker van, mensen kunnen zonder de hulp van de Heer, heel gemakkelijk verkeerde keuzes maken. Teveel mensen hebben het zelf geprobeerd om de juiste levenspartner te vinden en zijn teleurgesteld uitgekomen. Helaas ook onder christenen eindigen steeds meer huwelijken in een scheiding. Dat komt gedeeltelijk omdat, als het gaat om de liefde, mensen te vaak hun eigen weg gaan, zonder te luisteren naar goede raad. Men gaat bijvoorbeeld ´stappen´ om de ware te vinden, dan desnoods maar het uitgaansleven in.
Maar kinderen Gods die echt op God vertrouwen, behoeven niet te gaan 'stappen' om de ware te vinden. Je beledigt God ermee en geeft Hem niet de ruimte, tijd en vertrouwen die Hij van je vraagt. Daarnaast veroorzaakt het vaak frustraties en teleurstellingen.

Maar...wat zijn Gods voorwaarden om ons te helpen in het vinden van de ware ?
God heeft 3 basisvoorwaarden voor ons:

1. Vertrouwen.
Vraag je af: “geloof ik werkelijk dat God intens veel van me houdt en ook de diepste verlangens van mij hart kent. Vertrouw ik Hem dan dat Hij het beste met me voor heeft. Dit is de eerste voorwaarde als we Gods hulp willen inroepen om de juiste levenspartner te vinden. (Hebr. 11:6)

2. Gehoorzaamheid.
Vraag u af: “ Heb ik besloten om God gehoorzaam te zijn in alles? Dit betekent dat we onze eigen wil en mening ondergeschikt maken aan wat God wil. Ook als het tegen onze emoties en gevoelens ingaat.

3. Nederigheid.
Ben ik klaar om Zijn wil te doen, ook als dat betekent dat ik moet wachten op Zijn tijd. Dit vraagt om een bijzondere nederige houding. Niet wij weten wat het beste voor ons is maar de Heer en een mens die op God vertrouwt, komt nooit bedrogen uit.

Mail ons gerust als u vragen heeft of advies nodig heeft, we willen u graag helpen: KLIK HIER

U kunt hier gratis een volledige studie over dit onderwerp downloaden. KLIK HIER

Het Huwelijksverbond

.

Mail ons gerust als u vragen heeft of advies nodig heeft, we willen u graag helpen: klik hier

Na zowat acht en dertig jaar getrouwd te zijn, besef ik hoe langer hoe meer dat Gods voorzieningen en richtlijnen tot ons welzijn strekken. Tevens besef ik dat God geïnteresseerd is in ons en zelfs veel beter weet wat goed voor ons is dan dat wij dat zelf weten.

"En de HERE God zeide: Het is niet goed, dat de mens alleen zij. Ik zal hem een hulp maken, die bij hem past" (Genesis 2:18).
"Toen deed de HERE God een diepe slaap op de mens vallen; en terwijl deze sliep, nam Hij een van zijn ribben en sloot haar plaats toe met vlees. En de HERE God bouwde de rib, die Hij uit de mens genomen had, tot een vrouw, en Hij bracht haar tot de mens. Toen zeide de mens: Dit is nu eindelijk been van mijn gebeente en vlees van mijn vlees; deze zal 'manin' heten, omdat zij uit de man genomen is. Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen, en zij zullen tot één vlees zijn" (Genesis 2:21-24).
"Wie een vrouw vond, heeft iets goeds gevonden en gunst van de HERE verworven" (Spreuken 18:22).

Het huwelijk en de wet.
De Bijbel leert dat de vrouw aan de man is gebonden middels de wet (Rom.7: 2) en in Mal.2:14-16 heeft de Here God het over ‘uw wettige vrouw’. Een huwelijk dient daarom overeenkomstig de opdracht van God, volgens de wetten of normen van de plaatselijke overheid gesloten te worden. "Ieder mens moet zich onderwerpen aan de overheden, die boven hem staan. Want er is geen overheid dan door God en die er zijn, zijn door God gesteld. Wie zich dus tegen de overheid verzet, wederstaat de instelling Gods, en wie dit doen, zullen een oordeel over zich brengen" (Romeinen 13:1,2). Wij dienen immers de wetten van de overheid te gehoorzamen tenzij ze strijdig zijn met Gods wetten. In dat geval geldt: "Men moet God meer gehoorzamen dan de mensen" (Handelingen 5:29).
De beslissing om te huwen, of zelfs de ondertrouw, geeft volgens de Bijbel nog geen recht tot huwelijksgemeenschap. Dit recht ontstaat alleen na de voltrekking van het huwelijk.

Hoe het was in Israël.
In Israël was ondertrouw zo bindend dat de ondertrouwde juridisch vrijwel gelijk stond met een getrouwde. Toch was er tot de definitieve huwelijkssluiting (die doorgaans één jaar na de ondertrouw plaatsvond) geen recht op gemeenschap.
Ieder volk of land heeft bepaalde vormen en regels, waaraan men zich moet houden, wil een huwelijk wettig zijn. Zoals we in de Romeinen brief hebben gelezen, eiste God dat men zich aan deze bepalingen houdt.
In de Bijbel wordt het huwelijk nooit beschreven als een privé afspraak tussen man en vrouw. Op een of andere wijze speelt de maatschappij altijd een rol. Hoewel de vormen verschillen van volk tot volk en van tijd tot tijd, is er in alle maatschappijen wel een begrip van een 'geldig' of 'wettig' huwelijk. Dat God deze plaatselijke vormen erkent, is duidelijk uit de verschillende voorbeelden van huwelijkssluitingen die in de Bijbel voorkomen.

In het huwelijk zijn er sexuele rechten en verplichtingen: "De man kome jegens de vrouw zijn (echtelijke) verplichtingen na en evenzo de vrouw jegens haar man. De vrouw heeft niet zelf over haar lichaam te beschikken, doch haar man; en eveneens heeft de man niet zelf over zijn lichaam te beschikken, doch zijn vrouw. Onthoudt dat elkander niet, tenzij met onderling goedvinden (en) voor een bepaalde tijd, om u te wijden aan het gebed, maar om daarna weder samen te komen, opdat niet de satan u verzoeke wegens [uw] gemis aan zelfbeheersing" (1 Korintiërs 7:3-5).
Gehuwden behoren elkaar toe en mogen niet ontrouw zijn door zich aan een ander te geven.
De Israëlieten ten tijde van Maleachi vroegen zich af waarom God niet meer naar hen luisterde. Het antwoord luidde: "Omdat de HERE getuige geweest is tussen u en de vrouw uwer jeugd, aan wie gij ontrouw geworden zijt, terwijl zij toch uw gezellin en uw wettige vrouw is. Niet één doet zo, die voldoende geest bezit, want wat zoekt die éne? Het zaad Gods. Weest dan op uw hoede voor uw hartstocht, en dat men niet ontrouw worde aan de vrouw zijner jeugd. Want Ik haat de echtscheiding, zegt de HERE, de God van Israël, en dat men zijn gewaad met geweldpleging overdekt, zegt de HERE der heerscharen. Daarom, weest op uw hoede voor uw hartstocht en weest niet ontrouw" (Maleachi 2:14-16).

Het huwelijk is een levenslange verbintenis met God als getuige. Bij de uitdrukking 'uw wettige vrouw' komt in het Hebreeuws het woord 'verbond' voor.

God haat de echtscheiding.

Het huwelijksverbond is geldig tot de dood, zo heeft God het bedoeld. "Want de gehuwde vrouw is door de wet aan haar man gebonden, zolang deze leeft; wanneer echter de man sterft, is zij ontslagen van de wet, die haar aan die man bond" (Romeinen 7:2). Gods wet vormt het fundament van het huwelijk. Dat deze verbintenis geldt zolang beide echtgenoten leven, wordt ook in 1 Korintiërs 7:39 geleerd: "Een vrouw is gebonden, zolang haar man leeft; maar indien haar man is ontslapen, is zij vrij om te trouwen, met wie zij wil, mits in de Here".
"En er kwamen Farizeeën tot Hem en vroegen Hem, om Hem te verzoeken: Is het een man geoorloofd zijn vrouw weg te zenden? Hij antwoordde en zeide tot hen: Wat heeft Mozes u geboden? Zij zeiden: Mozes heeft toegestaan een scheidbrief te schrijven en haar (daarmede) weg te zenden. Jezus zeide tot hen: Met het oog op de hardheid uwer harten heeft hij u dat gebod geschreven. Maar van het begin der schepping heeft Hij hen als man en vrouw gemaakt; daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten, en die twee zullen tot één vlees zijn. Zo zijn zij niet meer twee, maar één vlees. Hetgeen dan God samengevoegd heeft, scheide de mens niet. En thuis vroegen de discipelen Hem weder naar die zaak. En Hij zeide tot hen: Wie zijn vrouw wegzendt en een andere trouwt, pleegt echtbreuk ten opzichte van haar; en indien zij haar man verlaat en een ander trouwt, pleegt zij echtbreuk" (Marcus 10:2-12).
"En ieder, die zijn vrouw wegzendt, en een andere trouwt, pleegt echtbreuk; en wie een vrouw, die door haar man weggezonden is, trouwt, pleegt echtbreuk" (Lucas 16:18).

Hierop zijn wel uitzonderingen.
Indien één van de gehuwden overspel pleegt, heeft de trouw gebleven partner het recht het huwelijk te laten ontbinden, en te hertrouwen. Jezus zei: "Wie zijn vrouw wegzendt om een andere reden dan hoererij en een andere trouwt, pleegt echtbreuk" (Matteüs 19:9). En verder: "Een ieder, die zijn vrouw wegzendt om een andere reden dan ontucht, maakt, dat er echtbreuk met haar gepleegd wordt; en al wie een weggezondene trouwt, pleegt echtbreuk" (Matteüs 5:32).
In 1 Korintiërs 7:12 t/m 16 bespreekt Paulus het geval waar slechts één van de huwelijkspartners gelovig is. In de verzen 12 t/m 15 maakt hij duidelijk dat het bevel om niet te scheiden voor een gelovige geldt, al is zijn partner ongelovig. Een scheiding mag m.a.w. niet door de gelovige veroorzaakt worden! "Maar indien de ongelovige haar verlaat, laat hij haar verlaten. De broeder of zuster is in dit geval niet gebonden; tot vrede heeft God u geroepen. Want hoe kunt gij weten, vrouw, dat gij uw man zult redden? Of hoe kunt gij weten, man, dat gij uw vrouw zult redden?" (1 Korintiërs 7:15,16).

Mail ons gerust als u vragen heeft of advies nodig heeft, we willen u graag helpen: KLIK HIER

U kunt hier gratis een volledige studie over dit onderwerp downloaden. KLIK HIER

Hoe moet ik handelen als mijn huwelijk geen succes is?

Huwelijks problemen,..wie overkomt het niet.

Men zegt, één op de drie huwelijken loopt op de klippen. Vroeger hield de sociale en maatschappelijke druk nog menig huwelijk in stand, vrouwen waren veelal financieel afhankelijk van de man, weggaan was daarom niet eenvoudig. Die druk is nu weg, waardoor een huwelijk steeds makkelijker wordt ontbonden. Helaas…ook bij christenen is scheiden geen uitzondering meer. Er is zelfs even sprake geweest van flits scheidingen, gelukkig is dat er nog niet door, maar wat de toekomst zal brengen weet niemand. Toch wordt er over echtscheiding in christelijke kring steeds meer verschillend gedacht. De Bijbel geeft echter voor echtscheiding maar weinig ruimte. Ik zie Bijbels gesproken slechts twee mogelijkheden die echtscheiding toelaten: overspel en wanneer de ongelovige de gelovige liever kwijt is.

Gods mening is ook niet aan de tijd of omstandigheden gebonden. Dat is niet omdat God geen begrip zou hebben voor onze moeilijke omstandigheden, dat karakters van man en vrouw in het huwelijk soms heel moeilijk verenigbaar zijn. Maar omdat Hij wil dat we met onze moeilijke karakters naar Hem komen, zodat Hij ons kan veranderen. Daarom raadt de Bijbel ons aan om geen ongelijk juk aan te gaan met een ongelovige (1 Kor.7), want dan is het onmogelijk om samen naar Jezus te gaan met je karakter fouten. Het gevolg is dan dat je het als gelovige dubbel moeilijk kan hebben,

Nu is een oprecht christelijk huwelijk nog niet altijd een garantie voor een goed huwelijk. Maar er is na een conflict altijd weer herstel mogelijk. Als het goed is probeert men toch, naar het gebod van Christus, de minste te zijn, de ander toch lief te hebben en te dienen, ook als voelt het op het moment anders. Een christelijk huwelijk vraagt de bereidheid om eigen behoeften op de tweede plaats en die van de ander op de eerste plaats te zetten, dat is zelfverloochening.

De crisis
Men zegt "Tussen de twee en vier jaar na de trouwdag krijg je de eerste crisis," Men heeft niet geleerd om met elkaar te communiceren en voor de relatie te bidden. Door een gebrek aan communiceren en samen bidden, groeit men verder uit elkaar in plaats van dichter naar elkaar.

Veel problemen ontstaan in de opvoedingstijd van de kinderen. Ouders moeten naast elkaar gaan staan als ze in een conflict zijn met hun kinderen. Gebeurt dat niet, dan drijven deze dingen de ouders uit elkaar. Over het algemeen word je er ook niet op voorbereid.

Er zijn Bijbelstudiegroepen waar over van alles wordt gepraat, behalve over deze gevoelige zaken. Veel mensen schamen zich om gewoon toe te geven dat het niet goed gaat thuis. We zetten op de zondagmorgen een masker op in de gemeente. Velen denken, “als ik problemen heb in mijn huwelijk of als het met de kinderen niet goed gaat, ben ik haast verplicht om dat stil te houden. Je hangt de vuile was nu eenmaal niet buiten op. Want als dat bekend wordt, is de conclusie bijna altijd dat ik niet geestelijk ben of dat er met mij iets mis is.”

Er ligt te weinig openheid onder christenen over de moeiten en zwakheden, waar de Bijbel heel duidelijk over is dat alle mensen die strijd te voeren hebben. Er zijn een aantal bekende gebieden waarop de meeste echtparen vastlopen. Daarin verschillen de meeste echtparen niet zoveel. Als je de moed hebt om er eens over te praten, je zult al heel snel merken dat anderen dit herkennen.

Bijvoorbeeld, omgaan met de schoonfamilie, opvoeding van de kinderen, financiën, seksualiteit.
Alleen als beide partijen bereid zijn aan hun relatie te gaan werken, zullen die problemen overwonnen kunnen worden. Het hoeft in ieder geval niet op een scheiding uit te lopen, als we maar bereid zijn om naar elkaar te luisteren en voor en met elkaar te bidden. De Bijbel leert dat de doelstelling van het huwelijk is, dat je jezelf opoffert voor de ander. Het huwelijk moet iets weerspiegelen van de relatie van Jezus met Zijn gemeenten (Efeze 5), en Jezus offerde zichzelf op voor ons. Toen wij vijanden van God waren heeft God er ook alles aan gedaan om de relatie met ons te herstellen.

Ik weet, het is makkelijk gezegd, maar moeilijk om uit te voeren. Vooral als je karakter zo enorm verschilt met dat van je partner. Dan kan een huwelijk een moeilijke weg worden, maar dit is zeker niet een reden om dan maar te gaan scheiden. We hebben meestal veel respect voor christenen die in een of ander land waar onderdrukking is in de gevangenis worden gegooid, getuige blijven van Christus en onterecht lijden verduren.

Ik heb ook veel respect voor mannen of vrouwen die lijden verduren in een huwelijk, waarvan iedereen zegt dat je er makkelijk uit zou kunnen stappen. Maar je kiest ervoor om er toch in te blijven omdat je daardoor iets van de liefde van God wil laten zien.

Voor advies kunt u mij mailen, u krijgt altijd antwoord.

U kunt hier gratis een volledige studie over dit onderwerp downloaden. KLIK HIER

Wat zegt de Bijbel: als twee ongelovigen getrouwd zijn en één van beide partners komt tot geloof

.

Een relatie met een ongelovige is meestal een weg met veel problemen. Bijvoorbeeld, je komt ’s zondags uit de kerk en je kunt niet delen met je man wat je gehoord en beleefd hebt. Bidden aan tafel kan alleen als je partner er niet is. Wat als jij graag over je geloof met hem wilt praten, bijvoorbeeld in relatie tot de opvoeding van je kinderen, maar je partner is absoluut niet geïnteresseerd of staat mogelijk zelfs vijandig tegenover het christelijk geloof? Hoe vindt je hierin je weg als het geloof tussen jullie in dreigt komen te staan. Helaas is dat vaak de praktijk, daar gaat het meestal naar toe.
Christenen met een ongelovige partner hebben soms een moeilijke weg te gaan, variërend van onbegrip tot verhitte discussies met groeiende onderlinge verdeeldheid over allerlei zaken die de relatie of het gezin betreffen. Ik heb het nu duidelijk over twee ongelovige partners die samen huwen en waarvan één in het huwelijk tot het geloof in de Heer Jezus Christus komt.
Het valt als echtpaar dan niet altijd mee om het in dit soort zaken eens te worden. Is zo’n relatie kansloos? Kun je nog een goed huwelijk hebben als je over de meest wezenlijke zaken steeds verder uit elkaar lijkt te groeien? Dat is moeilijk te zeggen.
Het kan heel verhelderend zijn om je eens in de positie van je partner proberen te verplaatsen. Voorheen dachten jullie over zoveel zaken hetzelfde, over ethische vragen, over opvoeding, over tijds- en geldbesteding, over politiek en ga zo maar door. Niet dat jullie het altijd over alles eens waren, maar uiteindelijk konden jullie je behoorlijk goed vinden in beider standpunten.
Maar nu ben jij veranderd. In de ogen van je partner misschien wel ‘plotseling’. Je bent een nieuwe levensstijl begonnen en je denken over zoveel zaken is veranderd. Je gaat liever niet meer op zondagochtend met je partner baantjes trekken in het zwembad, want je wilt nu naar de kerk. Je wilt graag de maaltijden beginnen met gebed, maar je partner vindt dat echt flauwekul, zeker om dat ook nog jullie kinderen aan te leren.
Je partner is dus niet veranderd, maar wordt geconfronteerd met een maatje die steeds meer ‘afwijkend’ gedrag vertoond. Het is begrijpelijk dat dit niet altijd even plezierig is en tot veel onzekerheid kan leiden aan de kant van je partner. Het is goed om dit terdege te beseffen en daar ook rekening mee te houden. Zo mogelijk, geef je partner ook aan dat je begrijpt dat al deze veranderingen verwarrend kunnen zijn.

Wat zegt de Bijbel hierover?
Moet je dan maar uit elkaar, gezien alle bovenstaande problemen en moeiten? Paulus zegt daarover het één en ander in zijn eerste brief aan de gemeente te Korinthe. Korinthe was een heidense stad waarin het vast regelmatig voorkwam dat binnen een huwelijk één van de partners tot geloof kwam en de ander niet.

In 1 Korinthiërs 7 vers 10 tot 16 zegt Paulus:
Doch hun, die getrouwd zijn, beveel ik niet, maar de Here, dat een vrouw haar man niet mag verlaten (is dit toch gebeurd, dan moet zij ongehuwd blijven of zich met haar man verzoenen) en een man moet zijn vrouw niet verstoten. Maar tot de overigen zeg ik, niet de Here: heeft een broeder een ongelovige vrouw, die erin bewilligt met hem samen te wonen, dan moet hij haar niet verstoten. En een vrouw moet, als zij een ongelovige man heeft, en deze erin bewilligt met haar samen te wonen, die man niet verstoten. Want de ongelovige man is geheiligd in zijn vrouw en de ongelovige vrouw is geheiligd in de broeder. Anders zouden immers uw kinderen onrein zijn, doch nu zijn zij heilig. Maar indien de ongelovige haar verlaat, laat hij haar verlaten. De broeder of zuster is in dit geval niet gebonden; tot vrede heeft God u geroepen. Want hoe kunt gij weten, vrouw, dat gij uw man zult redden? Of hoe kunt gij weten, man, dat gij uw vrouw zult redden?

De Bijbel zegt dus dat als twee ongelovigen getrouwd zijn en één van beide partners komt tot geloof, dat dat geen reden is om uit elkaar te gaan, tenzij de ongelovige op een scheiding aanstuurt.
De reden daarvan wordt ook gegeven: De ongelovige partner is geheiligd in de gelovige partner. Betekent dat dat de ongelovige partner automatisch ook bij God hoort? Nee, dat niet. Wel is het zo dat de ongelovige partner het voorrecht heeft om God van dichtbij aan het werk te zien, nl. in het leven van de gelovige partner.
Dat is een hele bemoediging voor jou, te weten dat God graag wil dat je partner ook voor Hem kiest. Tegelijkertijd betekent dit voor jou als gelovige een hoge roeping.

Winnen door gedrag
In de brief van de apostel Petrus worden vrouwen opgeroepen hun mannen die niets van Gods boodschap willen weten, te winnen door hun gedrag, zelfs zonder iets te hoeven zeggen (1 Petrus 3 vers 1). Geen woorden maar daden dus! Dit geldt natuurlijk ook voor mannen die samenleven met een ongelovige vrouw. De bekering van je partner is allereest een zaak tussen je partner en God. Maar God wil jou ook daarbij inschakelen.

Heel praktisch betekent dat dat het voeren van (ellenlange) discussie meestal tot (meer) verwijdering leiden. Laat verschillen van inzicht niet steeds tot onenigheid uitgroeien. Benadruk niet steeds de verschillen, maar zoek naar wat jullie samenbindt en beandruk dat!
Respecteer de mening van je partner, kijk daar niet op neer, dat zal alleen maar tot weerstand ten opzichte van het geloof leiden. Heb lief. Laat in je gedrag zien wat het betekent om een persoonlijke relatie met God te hebben.

U kunt hier gratis een volledige studie over dit onderwerp downloaden. KLIK HIER